kafel-kar

Złożenie pojedynczych kafli przy budowie pieca w całość nazywamy obudową kaflową. Tworzy ona płaszcz ceramiczny wokół pieca szamotowego, który wewnątrz ma wyższe temperatury niż na zewnętrznej powierzchni. Energia cieplna wychodzi z wewnątrz na zewnątrz przy udziale gęstego szamotu, przerwy powietrznej, kafli i szkliwa. Średnie temperatury na powierzchni pieca szamotowego (bez obudowy) mogą w sposób niekontrolowany być wyższe niż zalecane i dlatego występuje konieczność wykonania przegrody buforowej, która potrafi wyrównać, złagodzić, ale i przedłużyć emisję ciepła wychodzącego z wnętrza podczas grzania.

Montaż obudowy dokonuje zazwyczaj zdun, lub pracownik przeszkolony w tym zawodzie. Konstrukcje obudów, są różnorakie i z reguły nie odzwierciedlają samych urządzeń wewnątrz. W podobny sposób obudowa wykonana jest na palenisku lub piecu szamotowym. Powinna być z przerwą dylatacyjną pomiędzy ścianą grzewczą a rompem (tyłem) kafla. Wielkość odsunięcia (około 2cm) jest sprawą indywidualną, przeważnie zalecaną już przez producenta kafli, ale w konstrukcji różnych pieców szamotowych np.TermoKaust, uwzględnioną w wymiarach i mocy cieplnej. Bardzo ciepłe powietrze wytworzone przez ściany pieca krąży i opływa przestrzeń, wytworzoną po zabudowie, jednocześnie wyrównując swoją temperaturę przekazywaną do obudowy ceramicznej. W ten sposób mamy naturalny efekt równego rozkładu temperatur. Daje to z kolei wyrównanie emisji promieniowania ciepła we wszystkich kierunkach do pomieszczenia. Odbiorcą ciepła z ceramiki szkliwionej jesteśmy my sami z pominięciem powietrza jako nośnika energii, dlatego ogrzewanie piecem akumulacyjnym jest tak zdrowe i polecane, nie wysusza powietrza i nie przypala kurzu.

 

 Z tego też powodu należy dbać, o regularne codzienne palenie a nie dogrzewanie chwilową wysoką temperaturą powierzchni pieca. Większość brył pieca jest prostopadłościanem z przewężeniami, dlatego też narożniki i miejsca najdalej odsunięte od ściany ogrzewają się najpóźniej. W cyklu palenia regularnego ma to mniejsze znaczenie, bryła pieca jest wygrzana relatywnie równo. Obudowa z kafli i same kafle, nie biąrą udzialu w procesie spalania i nie mogą stanowić konstrukcji palenisk i pieców. Do zabudowy stosuje się odpowiednie kleje i zaprawy, również wzmocnienia stalowe i betonowe. Elementem wykończeniowym jest fugowanie szczelin pomiędzy kaflami. Szczelność obudowy kaflowej, powinna być na tyle wystarczająca, aby bardzo gorące powietrze nie wydostawało się z wnętrza i nie zamieniało naszego systemu w konwekcyjny chyba, że jest to nasz cel. Takie rozwiązanie spotykamy przy tzw. pieco-kominkach gdzie zamiast pieca szamotowego, wewnątrz obudowy znajduje się wklad kominkowy żeliwny, lub stalowy. Mamy do czynienia wtedy raczej z ogrzewaniem konwekcyjnym niż akumulacyjnym, chociaż sama obudowa potrafi zgromadzić znaczną część energii i spełnia swoją funkcję.